Diyar-ı gülistan külhana döndü,
Her gönül rahmete akamaz oğul!
Kadim insanlığın ocağı söndü,
Yüreği yanmayan, yakamaz oğul!
Dünya bahsedince ekmekten, aştan,
Âhireti unuturuz telaştan,
Nefisle yapılan zorlu savaştan,
Her insan zaferle çıkamaz oğul!
Yiğitlik yolunu seçmeyen canlar,
Şehadet şerbeti içmeyen canlar,
Hem yârdan hem serden geçmeyen canlar,
Sancağı zirveye dikemez oğul!
Sabır çiçeğine uyansın bahar,
Ümit yeşiline boyansın bahar,
Hakk’a doğru esmiyorsa rûzigâr,
Zulmün kalesini yıkamaz oğul!
Önce kendisinden hesap sormayan,
İman ile benliğe gem vurmayan,
Küfre karşı dağlar gibi durmayan,
Resûl’ün yüzüne bakamaz oğul!