Burada nefsimi sorguya çektim,
Defterimi açarım ki, ar bana.
Bir bak, her hamlede yere düşen kim?
Derdim nedir, halim nice sor bana.
Bir yürek sancısı uykumu böler,
Doğmaz güneş, bitmez olur geceler,
Gözümde büyürken tüm bilmeceler,
Korktum düşlerimde, hayra yor bana.
Umutsuz vakaya çıkınca adım,
Müjde getirecek yolcu aradım,
Dört duvarın arasına sığmadım,
Issız sokaklarsa yurt olur bana.
Bu dünya hayatı oyundur ancak,
Belki de bu son eğlencen olacak,
Her nefis ölümü mutlak tadacak,
Geçmişim ardımdan yuh okur bana.
Gerçek dünya nerde, yalanı buysa,
Bir avuç toprakla aç gözüm doysa,
Güçlü engebeler aşardım oysa,
Küçücük bir tümsek artık zor bana.
Bir kez olsun selin önünde dursan,
Bozabilir misin, yapan olursan?
Bu mesuliyetin ateşiyle yan,
Şimdi düşüncesi bile kor bana.
Sen de doğru yolu bulmalısın yâr,
Yolunda tuzaklar, önünde dağlar,
Uzak dursun artık köşkler, saraylar,
Tahliye verilmiş zindandır bana.
Düşse de, yeniden doğrulacak kim?
Yalandan kurtulup, Hakk’a yöneldim,
Pişmanım Yarabbi, huzura geldim,
Sadece duada umut var bana.
Close