Gökyüzü o gün hep kan kusuyordu,
Düşman bize ateş püskürüyordu,
Kararlıydı Mehmet, pes etmiyordu,
Vatanı, namusunu koruyordu.
Her yerdeydi mermiler ve bombalar,
Sabit durmuyordu taş ve kayalar,
İşgale geldiği zaman haçlılar,
Bayrak uğruna ölmüştü atalar.
Yedikleri tek şey kuru ekmekti,
Hainin amacı yurttan etmekti,
Türk’ü zafere götüren emekti,
Vatanıma göz dikmişler demekti.
Mehmetçiğin toprağa döktüğü kan,
Anaların göz yaşıydı o akan,
Gencecik yiğidin arkasından bakan,
Belki Nerimandı belki de Türkan.
Evden Mehmetçiğe bir mektup geldi,
Sağlıkla doğdu çocuğu erkekti,
Bilemezdi ki o son sevinciydi,
Oğlunu göremeden şehit edildi.
Anası duldur, küçük Mehmet yetim,
Vatan uğruna kan aktı şahidim,
Özgürüz, tarih yirmi dokuz ekim,
Hakkını helal et bize şehidim.
Haydi artık güneş yeniden doğsun,
Yetim çocuğun yüreğine dolsun,
Kurtuldu Çanakkale, İzmir, Samsun,
Analar dedi ki: Vatan sağ olsun!
*Kayseri Kilim Sosyal Bilimler Lisesi 10. Sınıf Öğrencisi