Akif Emre’me…
Kuşları ürkütmeden gel çocuk
Ve gülle belenmiş ellerine al yüreğimi
Masallar, ninniler sür yüreğime
yarım kalan hayallerim gülle yansın
bir gül ol çocuk
tomurcuk tomurcuk aç
sular maviye kansın
düşler gülle boyansın
kuşları vuran bütün kurşunlar yansın
Bir yudum su
En tatlı bir gece uykusu
Uzat ellerini çocuk
Tut yüreğimden
Güneşe dokunsun
Gözbebeğim bu türkü
Güle serenad diye okunsun.
Kuyuda bir çocuk
Su olup maveraya bakar
Secdede ay ve on bir yıldız
Züleyha’nın gönlüne akar
Zindanda nur
Yakup’ta kor
Sarayda bir çocuk
Nil sultanı Asiye, köleniz
Önünde değil, içinde deniz.
Gül yaprağından düşen muştu
Gözaydınlığına kavuştu
Dilinde ateş, elinde asa
Tur-u Sina’da Musa
Kabe’nin öptüğü gül çocuk
İbrahim’in çerağı
Adem’in ışıklanan çağı
Melekler saf saf el bağladı
Kınalı koçlar gökte ağladı
Hacer’de vaha
Kurban Allah’a
Mihrapta bir çocuk
Betül
Annenin duası
Cennet güllerinin en irisi, en hası
Seçkin ve güzel
Utanır hayasından ebed ve ezel
Ar, arından çatlamış
Sandığını melekler katlamış
Mekke’de bir çocuk
Ayı böler elleri
Üşüyen gönüllere güneştir dilleri
Cemre cemre düştü zamana
Onunla kandık imana
En güzel yetim
Hira’da uzletim, huzurum
Medine’de iki cihan saadetim
Hane-i saadette bir çocuk
Fatüma-tüz Zehra
Aşkın çiçeği
Göğünde iki güneş
Su ve ateş
Sabah namazı gibi aydınlık ve duru
Gözleri yıldız yağmuru
Kuşları ürkütmeden gel çocuk
Ve gülle belenmiş ellerine al yüreğimi
Göklerimizde yıldızlar tutsak
Çöz kurtulsun
Toprak gül yağmuruna tutulsun.