Oturup düşünürken, koşar gibi yoruluyorum
Kılıçsız kuşatıldım ben, ipsiz bağlandım
Ne kalmayı becerebildim, ne de ayrı durabilmeyi
Bu baş alınmaz sevdayı, nasıl anlatayım
Kolay gelmedim ben bu yaşıma
Neredeyse kırk yıl oldu buradayım
Bilirsin yüz yıldır yollarda gibiyim
Anlatamıyorum
Kayboluyorsam seni ararken
Düşüyorsam yine hep aynı yerlerde
Bırak bırak, ben yine mahcup kalayım
Senin hafi ve göklü ellerine muhtaç olayım
Ya Rabbim! Vaktim azaldı bilirim
O muhkem rüyayı bir daha göreyim
Ankebut’un ellerinden ve kuşların ayaklarından
Öperim